به‌منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف کودهای نیتروژن و پتاسیم بر عملکرد و کیفیت روغن دانه گیاه دارویی-روغنی کاملینا، آزمایشی در سال زراعی 1401-1400 در شهرستان شاهین‌دژ اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی بود. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح کود نیتروژن (با منبع اوره) (صفر، 50 و 100 کیلوگرم) و سه سطح کود پتاسیم (با منبع سولفات پتاسیم) (صفر، 25 و 50 کیلوگرم) در سه تکرار به اجرا درآمد.نتایج مقایسات میانگین نشان داد که سطح 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن تعداد خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن، عملکرد روغن، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین را به ترتیب 60/40، 68، 25/18، 29/158، 90/10، 52، 27/27 و 5/114 درصد در مقایسه با تیمار شاهد (عدم کاربرد کود) افزایش داد. همچنین مقدار افزایش صفات مذکور در تیمار استفاده از 50 کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم به ترتیب 31/19، 75/41، 71/21، 36/31، 12/22، 69/87، 26/16 و 83/85 درصد بود. در این بررسی حداکثر ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در خورجین و عملکرد دانه در تیمار استفاده از 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن همراه با سطوح 25 و 50 کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم ثبت شد. نتایج تجزیه به مؤلفه‌های اصلی نشان داد دو مؤلفه اول 5/91 درصد از تغییرات داده‌ها را تبیین کرد. در نهایت تیمار 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن همراه با 50 کیلوگرم در هکتار پتاسیم به‌عنوان مناسب‌ترین تیمار شناخته شد.
)